http://politis.com.cy/article/ida-ti-fokia-tis-gialousas-na-me-kitazi---pics--vid
Κατέρρευσε η φυσική αψίδα (γέφυρα) στην σπηλιά της φώκιας
Κείμενο φωτογραφίες Γιώργος Κωνσταντίνου
Το Ακρωτήριο Πλακωτή βρίσκετε στην περιοχή Καρπασίας και συγκεκριμένα βόρεια της ενορίας της Αγίας Τριάδας Γιαλούσας.
Ονομάζετε επίσης και Αχαιών Ακτή διότι σύμφωνα με την παράδοση στην ακτή αυτή αποβιβάστηκαν οι πρώτοι Έλληνες (Αχαιοί) κάτοικοι της Κύπρου αμέσως μετά τη λήξη του Τρωικού Πολέμου.
Στο Ακρωτήριο Πλακωτή βρίσκονται οι παλαιές ερειπωμένες πετρόκτιστες αποθήκες χαρουπιών, οι αποθήκες του Λιμιώνα, του πρώτου ψαρολίμανου της Γιαλούσας. Ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής της εποχής εκείνης που ευτυχώς τώρα οι τούρκοι τις ανακαινίζουν με ευρωπαϊκό κοντύλι.
Περίπου εκατό μέτρα από τις αποθήκες υπάρχουν 2 βαθιές σπηλιές που οι ντόπιοι πριν την τουρκική εισβολή ονόμαζαν οι σπηλιές της φώκας, προφανώς επειδή εκεί γεννούσαν οι φώκιες.
Ακριβώς στην είσοδο των σπηλιών υπήρχε για χιλιάδες χρόνια και ήταν το σήμα κατατεθέν της περιοχής ένα πανέμορφο μνημείο της φύσης , μια φυσική αψίδα (γέφυρα) που δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον καθώς πριν μερικούς μήνες έχει καταρρεύσει ολοσχερώς, προφανώς από φυσικά αίτια.
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό καθώς είδα την φώκια το 2010 έξω από την εν λόγο σπηλιά, αλλά δεν είχα καταφέρει να βγάλω φωτογραφίες. Από τότε πήγα άλλες 50 φορές και δυστυχώς δεν την βρήκα.
Φυσικά δεν ήταν η ίδια φώκια που έβλεπαν προπολεμικά αλλά όπως φαίνεται η συγκεκριμένη σπηλιά προσφέρει ένα τέλειο χώρο αναπαραγωγής των ζώων αυτών.
Επιτέλους. Σε μια επίσκεψη μου στην σπηλιά στις 5/11/2016, σταμάτησα το αυτοκίνητο και με μεγάλη έκπληξη είδα την φώκια στα 50 μέτρα μακριά να με κοιτάζει. Ήταν ένα πανέμορφο ενήλικο θηλυκό.
Οι φωτογραφικές μηχανές πήραν φωτιά, η χαρά απερίγραπτη που κατάφερα επιτέλους να βγάλω τις πρώτες μου φωτογραφίες και βίντεο αυτού του υπέροχου και σπανιότατου ζώου.
Μας έκανε παρέα για κανένα τρίωρο. Ήταν εκεί και δεν έφευγε αν και στην περιοχή είχε αρκετό κόσμο αλλά δεν φαινόταν να ενοχλείτε ιδιαίτερα. Φύγαμε και την αφήσαμε να είναι ακόμα εκεί.
Έχω πάει αρκετές φορές ακόμα μέχρι σήμερα αλλά η φώκια είναι άφαντη και όπως φαίνεται δεν θα την ξαναδούμε, καθώς κοντά στην σπηλιά άρχισαν την ανέγερση ξενοδοχείου, και για άγνωστο λόγο έχουν μεταφέρει κοντά στην σπηλιά χιλιάδες τόνους ογκόλιθους και χώματα για άγνωστο λόγο, καταστρέφοντάς το πανέμορφο τοπίο της περιοχής.
Η μη προστασία της περιοχής της φώκιας έχει απασχολήσει και τον τουρκοκυπριακό τύπο χρησιμοποιώντας δικές μου φωτογραφίες.
Επίσης έχω ακούσει ότι την εποχή εμφάνισης της φώκιας, που είναι κατά την αναπαραγωγική της περίοδο, ότι οι τούρκοι έστηναν επιχειρήσεις παίρνοντας με βάρκες τους τουρίστες επι πληρωμή για να δουν την φώκια προκαλώντας τεράστια ενόχληση στα ζώα.
Η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) είναι το Υπ’ αριθμόν 1 απειλούμενο θαλάσσιο θηλαστικό της Ευρώπης και του πλανήτη, και πιστεύεται ότι αποτελεί το σπανιότερο είδος φώκιας στον κόσμο.
Είναι αρκετά σπάνιο να δεις μια φώκια στις κυπριακές θάλασσες, αν και τα τελευταία 2 χρόνια ευτυχώς οι αναφορές από ανθρώπους που είδαν φώκια γίνονται όλο και πιο συχνά, κυρίως στην Λεμεσό και στην Καρπασία.
Επίσης υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες ότι αναπαράγοντες στην Κύπρο σε απομονωμένες σπηλιές.
Η μεσογειακή φώκια μοναχός ανήκει στην οικογένεια των φωκιδών (Phocidae) και από μελέτες που έγιναν το 2016, εκτιμάται ότι λιγότερα από 700 άτομα επιβιώνουν σε τρεις ή τέσσερις μεμονωμένους υποπληθυσμούς στην περιοχή της Μεσογείου (ιδιαίτερα στο Αιγαίο), στο αρχιπέλαγος της Μαδέρας αλλά και την περιοχή Cabo Blanco στον βορειοανατολικό Ατλαντικό Ωκεανό.
Ο μισός περίπου πληθυσμός, γύρω στα 300 άτομα, ζει στην Ελλάδα.
Πολύ πιθανόν να ονομάστηκε φώκια μοναχός επειδή ζει σε απομονωμένα μέρη η λόγο της εμφάνισης της, το μαύρο χρώμα, και οι δίπλες του δέρματος της που σχηματίζονται κοντά στον λαιμό ίσως θυμίζουν τις πτυχές από την κουκούλα και το ράσο των μοναχών.
Το μήκος τους φτάνει μέχρι τρία μέτρα ενώ τα θηλυκά να είναι πάντα μικρότερα από τα αρσενικά. Ζουν μέχρι και 45 χρόνια, και η σεξουαλική ωριμότητα ξεκινά στον 5ο χρόνο.
Έχει παρατηρηθεί πώς ένα ενήλικο αρσενικό ζευγαρώνει με περισσότερα από ένα θηλυκά.
Στην Ελλάδα και Κύπρο η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινάει από τον Αύγουστο μέχρι και τον Δεκέμβριο, γεννούν κάθε 2 χρόνια μετά από κύηση 10 μηνών συνήθως ένα μικρό και σπανιότερα δύο.
Γεννούν πάντα σε απομονωμένες σπηλιές με έξοδο προς την θάλασσα, αν και από παλιές αναφορές έως και τον 18ο αιώνα φαίνεται πως γεννούσαν στις ανοιχτές αμμουδιές.
Η κρίσιμη μείωση του αριθμού τους οφείλετε στο ανελέητο κυνήγι που γινόταν τους προηγούμενους αιώνες από τους ανθρώπους, την έλλειψη απομονωμένων περιοχών για να μπορέσουν να αναπαραχθούν και την παράνομη θανάτωση τους από ψαράδες, επειδή τους προκαλούν τεράστιές ζημιές στα δίκτια και παραγάδια, καθώς οι φώκιες προσπαθούν να φάνε τα ψάρια που πιάνονται πάνω.
Πρόσφατο θλιβερό παράδειγμα είναι η θανάτωση με κυνηγετικό όπλο της γνωστής φώκιας που οι κάτοικοι της Σάμου αποκαλούσαν «Αργυρώ».
Η φώκια ήταν η μασκότ της Σάμου, και δυστυχώς ήταν εξοικειωμένη με τους ανθρώπους, και καθόταν στις ξαπλώστρες στις παραλίες.
No comments:
Post a Comment